De bekkenbodem in het algemeen, seksuele energie in het bijzonder, zijn nauw verbonden met de basis of grond van je wezen. Binnen de yogatraditie zijn dat de eerste chakra, muladhara, op de bekkenbodem. En de tweede chakra, svadisthana, iets daarboven. Muladhara, betekent ‘wortelsteun’. Svadisthana betekent ‘zetel van het zelf’. Met andere woorden, dit zijn het diepste zelf en z’n wortel of gronding. Deze basis vormt jouw toegang tot werkelijk diepe, dragende ontspanning en ze is jouw toegang tot helende, fundamenteel balansherstellende energie. Beide maken het je ook mogelijk weer, of meer, te genieten.
Ik gebruik massage van het bekken en de bekkenbodem om je te helpen bij deze diepe laag in jezelf te komen. De laag waar je ontspanning en heling kunt vinden.
De spieren van het bekken, de bekkenbodem en de vagina kunnen talloze kort- en langdurende verkrampingen en triggerpoints bevatten ten gevolge van oude of nieuwe trauma’s. Een trauma kun je eenvoudig omschrijven als een vorm van verkrampte zelfbescherming, tegen overweldigende gevoelens en ervaringen, die onbewust heeft plaatsgevonden en niet meer vanzelf weggaat. Dit soort verkrampingen kunnen optreden door, bijvoorbeeld, de sfeer binnen het gezin waarin je opgroeide, bepaalde opmerkingen of ervaringen tijdens een cruciaal moment in je ontwikkeling, jarenlange stress of druk, een zwangerschap of bevalling die niet helemaal goed ging, de overgang en meer.
De massages hebben, met name in het begin, een verkennend, bijna onderzoekend, karakter. De rustige aanrakingen brengen deze gebieden tot leven en maken ze toegankelijk voor je bewustzijn, zodat je je de oude negatieve (en zeker ook positieve) gevoelens bewust kunt worden. Het zijn deze gevoelens die de positieve stroom van ontspanning en heling blokkeren. In wezen, omdat ze deze willen beschermen. Door deze gevoelens ‘erdoor’ te laten, door je bewustzijn heen, laat je ze ook los. Het gaat er niet om dat je een trauma herbeleeft of dat je er over na moet denken of iets op moet lossen. Dat geeft alleen maar verwarring en mogelijk hertraumatisering. Je bewustzijn dient alleen maar als uitgang voor wat ‘daar beneden’ vastzit. Dat is alles. Meestal ligt dat in de sfeer van boosheid, verdriet, schaamte, oordeel en zelfafwijzing.